اخبار امروز

کیسه پلاستیکی درجاده های ایران به وفور یافت می شود. حاشیه جاده ها پرشده از کیسه‌های پلاستیکی که در خاشاک و خارهای بیابان و جاده به دام افتاده‌اند. در حاشیه‌های جنگلی شمال کشور وضعیت از این هم بدتر است و در فاصله های کوتاه انبوه زباله پراکنده یا به صورت تپه ای بدبو و زشت از زباله که زیبای طبیعت ایران را مجروح کرده، به چشم می خورد.

سعدی می‌فرماید: «سر چشمه شاید گرفتن به بیل/چو پر شد نشاید گرفتن به پیل»

تولید کیسه پلاستیکی در کارخانجات

تعداد بسیار زیادی از کارگاه ها و کارخانجات در ایران به تولید کیسه‌ پلاستیکی و دیگر محصولات پلاستیکی مشغول هستند، از کیسه‌ فریزرهای نازک که در سوپرمارکت و میوه ‌فروشی به میزان خیلی زیاد مصرف می‌شوند تا کیسه‌های پلاستیکی ضخیم و لیوان‌ و ظروف پلاستیکی. کشور ایران پنجمین کشور مصرف‌کننده پلاستیک در دنیا است. آمارها می‌گویند هر تهرانی به طور متوسط در روز سه کیسه پلاستیکی وارد چرخه طبیعت می‌کند.

مدیریت پسماند و پسماند پلاستیک ها در طبیعت

مدیریت پسماند به مجموعه فعالیت‌ها و اقدامات لازم برای مدیریت زباله از زمان تولید تا دفع نهایی آن است. این فعالیت‌ها شامل جمع‌آوری،انتقال و دفع زباله و نظارت بر اجرای قوانین مربوط به مدیریت پسماند است.

زباله می‌تواند شکل جامد، مایع یا گاز داشته باشد و هر کدام از این انواع زباله نیازمند روش‌های مخصوص به خود برای مدیریت است. مدیریت پسماند شامل همه انواع زباله منجمله زباله صنعتی، بیولوژیکی و خانگی است. در بعضی موارد زباله می‌تواند بر روی سلامت انسان زیان‌بار باشد.

پلاستیک ‌ها تبدیل به معضل بزرگی برای کشور شده‌اند، پلاستیک ها چشم ‌اندازهای طبیعی ما را در طبیعت به طورکل نابود کرده‌اند، و به صنعت گردشگری ضربه ‌ای جدی و بزرگ وارد می‌کنند. کیسه های رها شده در طبیعت توسط دام‌ و طیورخورده می شوند یا از طرق دیگر وارد چرخه غذایی انسان می‌شوند. قرار دادن نان داغ در کیسه‌های پلاستیکی از موارد زیاد مصرف در ایران است؛ عملی که به آلوده شدن نان و خراب شدن سریع ترآن کمک می‌کند. نگهداری نان در دیگ های فلزی آن‌طور که در گذشته رایج بوده است، مانع آلودگی نان به مواد پلاستیکی و شیمیایی و خراب شدن زود هنگام آن می‌ شود، پس پلاستیک در افزایش دور ریز نان هم نقش دارد.

ظروف پلاستیکی که در مناسبت‌های مختلف آیینی و مذهبی مصرف آن ها زیاد می شود، سهم بزرگی از آلودگی طبیعت در ایران را بر گردن دارند. باید راه حلی برای عرضه غذاهای نذری در ظروف یک‌ بار مصرف تجدیدپذیر پیدا شود. مثلا شهرداری در این زمینه به کمک هیات ‌های مذهبی بشتابد و با توزیع کردن ظروف یک‌ بارمصرف تجدید پذیر، ازافزایش زباله‌های پلاستیکی جلوگیری کند.

منع کردن عرضه حلیم و آش در این ظروف مضر هم می ‌تواند راه ‌حل این مشکل باشد و یا اینکه مردم خودشان ظروف بیاورند و غذا را درون ظرف تحویل بگیرند.
پسماند بطری های نوشابه و آب معدنی معضل دیگری که در کشور ما به شدت یافت می شود.